On air

Every Saturday @ Midnight


F(reaking)_Rock Show

F(reaking)_Rock Show

17/6/12

Σκόρπιες λέξεις από ιστορίες χωρίς τέλος...


Και οι έρωτες να στοιχίζονται μπροστά στα μάτια μου, αγαλματάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα μέρα και νύχτα. Σαν μωρά που δεν τα θέλησε κανείς, έμβρυα που θανατώθηκαν πρωτού προλάβουν ν’ αντικρύσουν τον κόσμο.
Εγώ να εγκυμονώ κινδύνους και λάθη.  Κι εσύ σ’ ένα δίχτυ ασφαλείας ν’ ακροβατείς μεταξύ μετριότητας και ανυπαρξίας.
Οι φόβοι στοιχίζονται μπροστά μου. Για δες! Έγιναν κι αυτοί αγάλματα, ακούνητα, αμίλητα... Δεν γελάνε πια, δεν μιλάνε, δεν έχουν δύναμη.
Ανασαίνω ακόμα, χωρίς αιτία, μιλάω χωρίς να έχω τίποτε να πω.
Δε γελάω, ούτε κλαίω. Αγαλματάκι ακούνητο, αμίλητο, αγέλαστο έγινα κι εγώ, να σέρνω τη σκιά μου μέρα και νύχτα, στους δρόμους που γυρίζαμε, στα όνειρα που κάναμε, στα ταξίδια που δεν πήγαμε.
 Ένα δεν όλη μου η ζωή τελευταία. Δεν μπορώ. Δεν θέλω. Δεν υπάρχει δεν, κι όμως με στοιχειώνει. Φαντάσματα γίνανε οι αναμνήσεις και στοιχειώνουν μια σκιά που σεργιανάει στο φως μπας και χαθεί τελείως.  Που σε κοιτάζει από μακρυά με μία αγωνία... Να είσαι εσύ καλά, στο δίχτυ σου, στην ασφάλεια σου, αρκεί να είσαι καλά. Μόνο αυτό. Κι εγώ; Εγώ τίποτα. Εγώ στο τίποτα, να έχω πεθάνει από καιρό, απλά ξεχάσαν να σου το πουν.
Ένα κουβάρι που δεν ξεμπλέχτηκε ποτέ, μια κόκκινη κλωστή που δεν ξεκίνησε ποτέ το παραμύθι.